Büyük Britanya’nın, neoliberal politikaları reddeden ve sıradan insanların hayatını iyileştiren bir partiye ihtiyacı var. Bunu yaratmamız için bize yardım edin!

Kemer sıkma politikası, Avrupa’ya musallat olan ekonomik felaketi hızlandırdı, bunun son örneği de Kıbrıs . Ama George Osborne (1) hâlâ aynı feci politikayı sürdürmeye devam ediyor. Geçen hafta ilan edilen bütçe bir sürpriz olmadı: Osborne bir kez daha bütçedeki yeni kesintileri açıkladı, kamu sektöründeki maaşlar üzerinde uygulanan blokajın genişletilmesi de buna dahildi, bu da gerçek alım gücünde bir düşüşe tekabül ediyor. Bu durum bizi daha da derin bir ekonomik uçuruma itmekte, Bütçe Sorumluluk Ofisi tarafından verilen büyüme öngörülerinin yeniden düzenlenmesi de bunu göstermekte: daha önce öngörülen %1.2’lik büyüme oranı yerine %0.6’lık bir büyüme oranı. Bu yeni bir düşüşe benziyor, kesinlikle vadedilen büyümeye değil; ve bunun bedelini de sıradan insanlar ödüyorlar. Hükümetin ekonomik saldırılarının şiddeti sınır tanımıyor. Engellilere yardım, işsizlik yardımları, emlak vergileri, kullanılmayan mekanlardan alınan vergi gibi, toplumun en savunmasız üyelerine yönelik cezalandırıcı politikalar.

İlan edilen amaçlarına göre değerlendirirsek, hükümet politikasının faydasız olduğunu kolaylıkla söyleyebiliriz: bütçe açığı öngörülene göre 61.5 milyar daha fazla olacak. Ama tabi ki gerçekte hakikat şu: kemer sıkma politikaları, refah devletinin çözülüşü, maaşlardaki düşüş ve ekonominin bütünündeki tam ticarileşme, maaşlardaki düşüş ve ekonominin bütünündeki tam ticarileşme İkinci Dünya Savaşı’ndan beri halk katmanları tarafından elde edilen ekonomik ve toplumsal tüm kazanımların yıkımı açısından tasarlandı. Hükümete bakarsanız, bu politikalar çok etkili!

Toplum nezdinde, hükümetin gerçekten ne istediği giderek daha iyi anlaşılıyor ve sonuç olarak  muhalefet büyüyor, artık  ekonomi politikası konusunda alternatiflerden bahsediyoruz. Daha geçen hafta, Guardian gazetesi en kötüsünün henüz yaşanmadığını söyleyen  60 ekonomistin çağrısını yayınladı: yüzde 80 ek bütçe kesintisi yolda…

Bu alternatif ekonomik politikalar tartışılırken, bütün bunların bir parti politikası olarak ele alınması için siyaseten nereye dönmemiz gerekiyor? Bir alternatif için mücadele etmek istiyorsak, kim bizim tarafımızda? Geçmişte pek çok kişi İşçi Partisi’nin bizim için ve bizimle birlikte hareket etmesini bekliyordu; ama artık öyle değil. İşsizlik parası? Geçen hafta, İşçi Partisi çekimser kaldı ve şimdi hükümet çeyrek milyon işsizi bundan mahrum edebilecek durumda. Kullanılmayan mekanlardan alınan vergi? İşçiden yana bir hükümet bunu yürürlükten kaldırır mıydı?

Muhafazakarların bütçe kesintilerini reddeden, ekonomiyi yeniden canlandıran ve halk tabakalarının hayatını iyileştiren politikalara ihtiyacımız var. Bunların hiçbirini İşçi Partisi’nden elde edemeyeceğiz. Hiç şüphe duymadan şunu söyleyebiliriz: geçmişte, işçi yanlısı çok önemli bazı uygulamalar oldu, refah devleti, kamusal sağlık hizmeti, eğitimde ve sağlıkta ileri seviye düzenlemeleri mümkün kılan bir yeniden dağıtım ekonomisi. Ama bütün bu uygulamalar artık geçmişte kaldı. Bugün, İşçi Partisi, bütçe kesintilerine ve özelleştirmelere meyletti. Geçmiş büyük eserini kendi elleriyle yıkıyor. İşçi Partisi bize ihanet etti. Bunu bize en açıkça gösteren de “45 ruhu”.

İşçi Partisi, sağa kayışında ve neoliberal ekonomik politikalara iman edişinde yalnız değil. Avrupa’daki kardeş partileri de yirmi yıldan beri aynı yolu izlemekte. Ama, Avrupa dışında, yeni partiler ya da yeni koalisyonlar – Yunanistan’da Syriza’nın ya da Almanya’da Die Linke’nin olduğu gibi – boş bırakılmış alanı doldurmaya ve siyasi bir alternatif, ekonomik ve toplumsal bir vizyon sunmaya başlıyor. Refah devletini, istihdam yatırımlarını, barınma ve eğitimi, ekonominin dönüşümü savunmak için, Büyük Britanya’yı alternatif bir sol politikasız bırakan bu anomaliye son vermek gerekiyor.

Bundan dolayı, yeni bir sol partinin kurulması tartışmasına katılmaya çağırıyoruz. İşçi sınıfı, bütün zaferleri ve tüm kazanımları ortadan kaldırılmaktayken savunmasız, siyasi bir temsilcisi olmadan kalamaz.

Ken Loach, Kate Hudson, Gilbert Achcar

1. Cameron Hükümeti’nin Ekonomi ve Finans Bakanı

Guardian 25/03/2013

Çeviren: İdil Engindeniz Şahan